Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

«ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ», της Αικατερίνης Τεμπέλη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ», της Αικατερίνης Τεμπέλη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Άνεμος (www.anemosekdotiki.gr)
Σελίδες: 176   
Τιμή: 11,52 €

Ένα βιβλίο - "ποτάμι", μια συλλογή δέκα διηγημάτων από την Αικατερίνη Τεμπέλη και τις εκδόσεις Άνεμος, το οποίο σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε. Θα συγκινηθείτε, θα ταυτιστείτε, θα προβληματιστείτε, θα χαμογελάσετε και θα τα θυμάστε για καιρό. Η συγγραφέας κατορθώνει, με έναν λόγο μεστό και περιεκτικό, ενίοτε ποιητικό και καυστικό, αλλά πάντα βαρυσήμαντο και αληθινό, να μας κάνει "κοινωνούς" των σκέψεων και των προβληματισμών της, που στην ουσία αντικατοπτρίζουν τις δικές μας σκέψεις και προβληματισμούς. Στην ουσία, κρατάει έναν καθρέφτη και μας αναγκάζει να "ρίξουμε" τα προσωπεία, να αφήσουμε κατά μέρος τις υποκρισίες και να κοιτάξουμε, να προσέξουμε, καλύτερα, το είδωλό μας, όποιο κι αν είναι αυτό, καλό ή κακό, όμορφο ή άσχημο, νεανικό ή γερασμένο, δεν έχει σημασία... Αρκεί που είναι το δικό μας!
Δικά μου αγαπημένα διηγήματά της τα οποία ξεχώρισα είναι το «Η ΜΝΗΣΙΚΑΚΙΑ - Δεν Είναι Γένους Θηλυκού», για το "μαύρο", φλεγματικό, σχεδόν βρετανικό χιούμορ , αλλά και τις έντονες "χιτσκοκικές" αποχρώσεις του, το «ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ» για την δραματική χροιά του και τη συγκινησιακή του φόρτιση, καθώς είναι πολύ δύσκολο κι επίπονο να ανακαλύψει ο καθένας μας τα όρια της ψυχικής του αντοχής στα απανωτά χτυπήματα της μοίρας και το «ΜΙΚΡΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΧΕΔΙΟΥ», για την ανθρωπιά, την συγκίνηση, τον αλτρουισμό και τον ηρωισμό που ενδεχομένως κρύβει ο καθένας από εμάς μέσα του και ο οποίος - έστω και αν βρίσκεται προσωρινά σε νάρκη - δεδομένων των κατάλληλων συνθηκών, θα αφυπνιστεί και θα έρθει στο φως, απαιτώντας κάποιες μικρές ή μεγαλύτερες αλλαγές στα σχέδιά μας, ώστε να προσπαθήσουμε να βάλουμε το δικό μας "λιθαράκι" για να οικοδομηθεί ένα καλύτερο αύριο!
Μέσα στις σελίδες αυτού του ξεχωριστού βιβλίου θα βρείτε τις δικές σας αγαπημένες ιστορίες, τα διηγήματα τα οποία "μιλούν" καλύτερα στην δική σας ψυχοσύνθεση και τα οποία αξίζει τον κόπο να ανακαλύψετε! Πολλά συγχαρητήρια στη συγγραφέα! Διαβάστε το, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Είναι κι αυτά τα τζάμια-καθρέφτες, που σου δείχνουν έξω αλλά ταυτόχρονα και μέσα και σε κάνουν ν’ αναρωτιέσαι σε ποια εικόνα ανήκεις τελικά. Σε ποια εικόνα; Μπλέκονται τα όνειρα με την πραγματικότητα, και τα ποτάμια που κυλούν σε παρελθόντες χρόνους σ’ αναγκάζουν να ψάξεις την αλήθεια μέσα σου. Κι ας σπανίζουν τα θαύματα, κι ας χάνουν οι άγγελοι μερικά φτερά στις συναλλαγές με τους απανταχού εκπεσόντες...

Θα τον βρούμε τον δρόμο για τον Παράδεισο, κάνοντας τις μικρές απαραίτητες αλλαγές στα σχέδια της ζωής μας. Όλοι οι ρόλοι μας, άλλωστε, για μία και μόνη παράσταση: έρωτα και θανάτου. Κι αν χωρίς τύψεις μας τσαλακώνουν κάποιοι, μνησίκακα ματαιωμένοι, όσο μπορούμε να χορεύουμε κάτι αστόλιστες νύχτες τι να φοβηθούμε δηλαδή;»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου