Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

«ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ… Σα Ματωμένο Παραμύθι», της Ελένης Λύτρα – Χαραρά – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ… Σα Ματωμένο Παραμύθι», της Ελένης Λύτρα – Χαραρά – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Χρήστος Ε. Δαρδανός
Σελίδες: 108
Τιμή: 9 €

            Οι σοφοί αρχαίοι ημών πρόγονοι έλεγαν το εξής σωστό: "οκ ν τ πολλ τ ε, λλ᾿ ν τ ε τ πολύ ", δηλαδή – εν ολίγοις – δεν έχει σημασία η ποσότητα αλλά η ποιότητα, καθώς δεν βρίσκεται πάντα το καλό στο πολύ. Διαβάζοντας αυτό το νέο εξαιρετικό βιβλίο της αγαπητής Ελένης Λύτρα – Χαραρά διαπιστώνω για μία ακόμα φορά ότι οι πρόγονοί μας ήταν πάνσοφοι και είχαν συλλάβει το πραγματικό νόημα της ζωής. Αυτό το ολιγοσέλιδο μυθιστόρημα, ή νουβέλα καλύτερα, μια και δεν χωρίζεται σε κεφάλαια αλλά αποτελείται από ένα ενιαίο κείμενο χωρισμένο σε παραγράφους – ενότητες, αποτελεί χωρίς υπερβολή ένα μικρό, ανεκτίμητο, λογοτεχνικό διαμάντι! Η πρώτη φορά που το διάβασα ήταν μόλις το πήρα στα χέρια μου. Το διάβασα απνευστί, καθώς δεν μπορούσα να το σταματήσω αφού με είχε κυριολεκτικά συνεπάρει. Και καθώς οι μέρες πέρασαν, και αναπόφευκτα αναγκαστικές και μη υποχρεώσεις απομάκρυναν τη σκέψη μου από αυτό, θέλοντας να μοιραστώ τις εντυπώσεις μου μαζί σας, αποφάσισα να το ξαναδιαβάσω για δεύτερη φορά και πρέπει να ομολογήσω ότι το απόλαυσα ακόμα περισσότερο.
Από τον υπέροχο και αλληγορικό τίτλο του, το όμορφο, αλλοτινών καιρών, εξώφυλλό του μέχρι την λυρική, ποιητική γραφή της συγγραφέως, αυτό το βιβλίο με ξετρέλανε πραγματικά! Όχι τόσο το κυρίως θέμα του που είναι λίγο πολύ γνωστό, αυτό των χαμένων και αλησμόνητων πατρίδων της Μικράς Ασίας και τον ξεριζωμό των ελλήνων Μικρασιατών και της αναγκαστικής προσφυγιάς στην οποία αυτοί κατέφυγαν, όσο ο υπέροχος τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας ύφανε την ιστορία της ηρωίδας της,  της εκατοντάχρονης Αθηνάς Καραμάνου. Όλα ξεκινούν την ημέρα που τελειώνει ένας χρόνος, ένας αιώνας και μία χιλιετία, στις 31 Δεκεμβρίου του 1999. Η γηραιά ηρωίδα μας περιμένει με το γύρισμα του χρόνου να γιορτάσει τα εκατοστά της γενέθλια, κοντά στην αγαπημένη της εγγονή, την Θάλεια και την οικογένεια και τους φίλους της. Η γιαγιά είναι Μικρασιάτισσα, γεννημένη στο τέλος του προηγούμενου αιώνα στο περίφημο Αϊβαλί ή αρχαιότερα τις Κυδωνιές, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Θερμή της Λέσβου. Οι δύο περιοχές βρίσκονται σε τέτοια εγγύτητα γεωγραφικά που μπορεί κανείς να πάει ακόμα και κολυμπώντας, ενώ όσοι στέκονται στην παραλία μπορούν να διακρίνουν τα φώτα, τα σπίτια και τα αυτοκίνητα ακόμα που διασχίζουν τους παραλιακούς δρόμους εκατέρωθεν. Φυσικό λοιπόν, ήταν η νεαρή τότε Αθηνά μαζί με την οικογένειά της να καταφύγει εκεί δύο φορές, ως πρόσφυγας, την πρώτη για λίγα χρόνια και την δεύτερη φορά μόνιμα και αμετάκλητα, με την Ανταλλαγή των πληθυσμών και την καταστροφή της Σμύρνης και τον αντίκτυπο αυτής σε όλους τους Έλληνες της Μικράς Ασίας.
Η αιωνόβια Αθηνά, έχοντας δίπλα της την εγγονή της Θάλεια και όλους τους συγγενείς, τα δισέγγονα και τους φίλους τους κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν της, την ιστορία της οικογένειάς της και της ιδιαίτερης πατρίδας της, στον διπλό ξεριζωμό που αναγκάστηκαν να υποστούν, κατόπιν εντολών των ισχυρών της εποχής και στην προσπάθεια να ριζώσει η ίδια, η κόρη της, ο άντρας της και όλοι οι υπόλοιποι πρόσφυγες σε μία νέα φιλόξενη αλλά ξένη πατρίδα. Οι καιροί δύσκολοι και ταραγμένοι, πόλεμοι παγκόσμιοι και εμφύλιοι, καταστροφές οικονομικές και μη, εξορίες, ξενιτιά, όλα τα δεινά τα οποία υπέστη ο ελληνισμός κατά τη νεώτερη Ιστορία του καταφέρνουν να απεικονιστούν στα λόγια και την σπασμένη φωνή της ηλικιωμένης Αθηνάς. Η συγκίνηση, ο πόνος, η αγάπη, ο έρωτας, η απώλεια, η νοσταλγία, η απόγνωση, η γιατρειά και η επούλωση περνούν μπροστά από τα μάτια μας, ολοζώντανα και μας κατακλύζουν τα αντίστοιχα συναισθήματα τα οποία μας διοχετεύει η χαρισματική συγγραφέας μέσω της συναρπαστικής γραφής της.
Μέσα από τις ολοζώντανες και μοναδικά δοσμένες μνήμες της εκατοντάχρονης Αθηνάς η συγγραφέας κατορθώνει να αναπλάσει με αξιοσημείωτη ικανότητα παραστατικότατες εικόνες ενός σχεδόν αιώνα, με μία λυρικότητα μοναδική και με έντονη την συγκινησιακή φόρτιση της αφηγήτριας σε κάθε αράδα, σε κάθε γεγονός, σε κάθε θύμηση "...για να ξυπνήσει η μνήμη, μη και χαθούν με το πέρασμα του χρόνου γεγονότα μικρά και μεγάλα...", όπως γράφει και στο οπισθόφυλλο. Ένα βιβλίο που αξίζει πραγματικά να διαβάσετε και να φυλάξετε στην καρδιά σας σαν πολύτιμη μνήμη και για το οποίο αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στην αγαπητή συγγραφέα!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«"...Για να ξυπνήσει η μνήμη, μη και χαθούν με το πέρασμα του χρόνου γεγονότα μικρά και μεγάλα..."
Η εκατόχρονη γιαγιά από το Αϊβαλί αναπολεί κι εξιστορεί στα εγγόνια της την ιστορία της μακράς και πολυτάραχης ζωής της, η οποία ταυτίζεται με την ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα. Κυριαρχεί η εξιστόρηση της ευτυχισμένης ζωής πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά και μετά, ο ξεριζωμός απ' το γενέθλιο τόπο και η επώδυνη προσπάθεια εγκατάστασης και προσαρμογής στον ελλαδικό χώρο. Αποτυπώνεται ο πόνος του ξεριζωμού των προσφύγων του 1922 από την περιοχή της Μ. Ασίας, αλλά και η φιλική και ειρηνική συνύπαρξη Ελλήνων και Τούρκων στην προ της Καταστροφής περίοδο, με λυρική και νοσταλγική ανάπλαση της καθημερινής ζωής στην "αλησμόνητη πατρίδα".»

(Από την επιτροπή του Λ' Λογοτεχνικού διαγωνισμού 2012 του Φιλολογικού Συλλόγου ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου