Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

«ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ», της Μαίρης Κόντζογλου – Γράφει ο Πασχάλης Πράντζιος

«ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ», της Μαίρης Κόντζογλου – Γράφει ο Πασχάλης Πράντζιος
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Σελίδες: 648
Τιμή: 16,92 €

Διαβάζοντας «Τα Παλιά Ασήμια» της Μαίρης Κόντζογλου

Η πρώτη φορά που σκέφτηκα πως η λογοτεχνία είναι γλώσσα ήταν πολλά χρόνια πίσω, τότε που ως έφηβος ανακάλυπτα το συγγραφικό έργο των μεγάλων δημιουργών της μυθιστοριογραφίας. Από τότε άρχισα να βλέπω τις λέξεις με άλλο μάτι, να παρακολουθώ τη σύνθεσή τους την ώρα που γίνονται φράσεις, το πώς μετατρέπονται σε ενότητα και στην πορεία καταλήγουν να γίνονται βιβλίο. Η λέξη είναι ο ορισμός της λογοτεχνίας κι η γλώσσα το περιεχόμενό της. Το πώς αποδίδεται δηλαδή η σκέψη, όταν γίνεται γλώσσα και το πώς μετατρέπεται η σκέψη σε λογοτεχνική γλώσσα.
Αυτός είναι και ο λόγος που ξεχώρισα το βιβλίο της Μαίρης Κόντζογλου «Τα Παλιά Ασήμια». Η γλώσσα της συγγραφέως είναι εξαιρετική, έχει δύναμη και ταχύτητα, στοχαστικό βάθος και παλμό, αλλάζει και διαφοροποιείται κάθε φορά ανάλογα με τα πρόσωπα, εναλλάσσει επιτυχώς την αφήγηση με την περιγραφή και το διάλογο. Με μια λέξη, η γλώσσα αυτή είναι λογοτεχνική. Κι επειδή μπορούμε να ξεχωρίσουμε τι είναι και τι δεν είναι λογοτεχνία χρησιμοποιώντας ως ειδοποιό διαφορά τη γλώσσα, το έργο της Μαίρης Κόντζογλου είναι αναμφισβήτητα λογοτεχνικό.
Το βιβλίο είναι αξιόλογο και φαίνεται ολοκάθαρα πως η συγγραφέας έχει εργαστεί σκληρά, για να ενσωματώσει το ιστορικό στοιχείο μέσα στη σύνθεση της μυθιστορηματικής πλοκής. Οφείλω να πω πως με συγκίνησε ο σεβασμός με τον οποίο έσκυψε στο ματωμένο αυτό κομμάτι της ελληνικής ιστορίας και ανάδειξε με ουσιαστικό τρόπο χωρίς περιττολογίες και συναισθηματικές υπερβολές τον πόνο των Ελλήνων της Καππαδοκίας και τον ξεριζωμό από τα εδάφη της πατρίδας που γέννησε και ανάθρεψε τις γενιές των προγόνων τους.
Στα «Παλιά Ασήμια» η συγγραφέας δημιουργεί ένα μυθιστόρημα πολυπρόσωπο που ξεκινά πριν την αυγή του 20ου αιώνα και καταλήγει στις αρχές του 21ου, ένα βιβλίο για τους ξεριζωμένους Έλληνες της Καππαδοκίας, ένα έργο που σκύβει με σεβασμό πάνω στην ελληνική ιστορία και μας κάνει να σκεφτούμε, να προβληματιστούμε και κυρίως να μην ξεχάσουμε. Γιατί λαός που ξεχνά την ιστορία του, είναι σαν να μην έχει ζήσει ποτέ.
Εύχομαι στην κυρία Κόντζογλου καλή συνέχεια στο λογοτεχνικό της έργο!

  Πασχάλης Πράντζιος
συγγραφέας - φιλόλογος

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Μια ιστορία για τις αλησμόνητες πατρίδες και τους αλησμόνητους έρωτες.
Καππαδοκία, χώρα μαγική, γεμάτη θρύλους και παραδόσεις. Εκεί, ανάμεσα στα βουνά με τα αιώνια χιόνια και τις κοιλάδες με τα ανάγλυφα βράχια, ένας ελληνισμός ξεχασμένος στα έσχατα της Ανατολίας ζει και προκόβει, ερωτεύεται, γεννάει, προσεύχεται, λιτανεύει, γερνάει και πεθαίνει κάτω από τη σκιά των ηφαιστείων.
Καισαρεία, Σινασός, Σμύρνη και Πόντος, ο καμβάς που πάνω του κεντιέται η ιστορία του έρωτα της Σεβαστής Χατζηαβράμογλου με τον Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ στα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου, ο οποίος άλλαξε τα σύνορα του κόσμου. Η ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924 χωρίζει για πάντα τους δυο νέους ένα αιματοβαμμένο βράδυ στο λιμάνι της Μερσίνας.
Ογδόντα χρόνια αργότερα, η Έλσα κάνει ένα ταξίδι στα προγονικά χώματα, κουβαλώντας μαζί της το ημερολόγιο της γιαγιάς Σεβαστής. Ο αμερικάνος φωτογράφος Άλεξ πηγαίνει στην Καππαδοκία να αναζητήσει τα χνάρια του καθηγητή Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ.
Υπόγειες πολιτείες, απόκρυφες εκκλησιές, περιστρεφόμενοι δερβίσηδες και ένα μοναστήρι με τη χαμογελαστή Παναγία μπλέκουν στις προσωπικές ιστορίες και μοναξιές των ηρώων, σκαλίζοντας στους βράχους μια παλιά ραψωδία στην οποία εκείνοι καλούνται να γράψουν τους στίχους του τέλους.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου