«ΣΤΑ
ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ», της Χριστίνας Ρούσσου – Γράφει η
Λία Μίλτου
Εκδόσεις:
Μεταίχμιο
Σελίδες:
464
Τιμή
με έκπτωση: 14,94€
Η αναγνωστική γνωριμία μου με τη
Ναουσαία συγγραφέα Χριστίνα Ρούσσου, άρχισε με το πρώτο βιβλίο της «ΝΤΟΥΛΜΠΕΡΑ»,
με ένα δείγμα γραφής, το οποίο μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Αισθάνθηκα
ότι υπόσχονταν καλύτερες μέρες τόσο για την ίδια όσο και για μας τους
αναγνώστες και κυρίως για τη Λογοτεχνίας μας.
Το νέο πόνημά της «ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ» δεν με διέψευσε. Η
λαογραφία, οι παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα της Μακεδονικής Γης, στα καλύτερά
τους. Ένα πάντρεμα με την Ιστορία σε ένα οδοιπορικό και περιπλάνηση μνήμης, που
ξετυλίγει το κουβάρι από βιώματα ιστορικά και προσωπικά και διαβάζεται
απνευστί! Πατάει σε χνάρια ανέπαφα από τη σκόνη του χρόνου και ξυπνά μνήμες που
ευτυχώς δεν πάλιωσαν ακόμα, ώστε να έχουν γίνει παραμύθι!
Η αγάπη για τη γενέθλια γη, τη
Νιάουστα, ξεπηδά ανάγλυφα από κάθε σελίδα του βιβλίου και γοητεύει με την
ντοπιολαλιά που χειρίζεται άριστα! Τα συναισθήματα ανάμικτα, πότε ευθυμία από
τα ευτράπελα και πότε δάκρυα στα μάτια. Σαν τα δάκρυα αποχωρισμού των γονιών
που κατευοδώνουν τα παιδιά τους, όταν φεύγουν για μια καλύτερη ζωή στο
Αμερικάνικο όνειρο! Σπαρακτική η εικόνα του πατέρα που «ρίχνει άφθονο νερό στο πρόσωπο, για να διώξει την αλμύρα του
αποχωρισμού…». Ζοφερή η σκιαγράφηση της μετανάστευσης στη Γη της Επαγγελίας
από πανσπερμία ανθρώπων και φυλών με διαφορετικές θρησκείες και γλώσσες, και
οδυνηρές περιγραφές διαβίωσης και εκμετάλλευσης των μεταναστών σε μια χώρα που
τους αντιμετωπίζει σαν παιδιά ενός κατώτερου Θεού!
Η καλή συγγραφέας, με άρτιο χειρισμό
της γλώσσας, ξεδιπλώνει την ιστορία της και τις αντοχές των ηρώων της, από τη
Νέα Υόρκη στην Αθήνα, τη Νιάουστα, τα Βοδενά, την Τουρκοκρατούμενη Μακεδονία με
τις επιδρομές των Βούλγαρων κομιτατζήδων, το Τζάντε και τον Γαλλικό Λίγηρα με
τη γραφική Ζανέτ. Πρωταγωνίστρια και πάλι η Ιστορία: Μακεδονικός αγώνας,
Βαλκανικοί και Παγκόσμιοι πόλεμοι, Γερμανική κατοχή!
Κάθε σελίδα καθρεφτίζει τον προσωπικό
αγώνα της δημιουργού, σε μια κατάθεση ψυχής υπέρ της μνήμης και κατά της λήθης.
Τα ιστορικά στοιχεία που παραθέτει, δένουν με την όλη μυθοπλασία και η
γλαφυρότητα της αφήγησης προκαλεί συναισθήματα, που ανεβάζουν την αδρεναλίνη
και δοκιμάζουν και τις δικές μας αντοχές, προσμένοντας την αποκάλυψη του
μυστικού!
Ακόμα, θαύμασα τη δεξιοτεχνία των
περιγραφών για την αρχιτεκτονική των φτωχόσπιτων και των αρχοντικών, τον πλούτο
και τη χλιδή, αλλά και την φτώχεια και την ανέχεια, τους ιδιωματισμούς του
τόπου, αλλά και την επίδραση της Βουλγάρικης γλώσσας στους κατοίκους ελλείψει
Ελληνικών σχολείων. Αλλά πάνω απ’ όλα την αδάμαστη Ελληνική ψυχή, την πίστη
στις παραδόσεις και στο Ιστορικό μας παρελθόν! Αυτά είναι οι ρίζες μας και με
αυτές τις ρίζες είμαστε πεισματικά δεμένοι και πορευόμαστε! «Το μέλλον χαράζεται από το παρελθόν, αλλά
επιδέχεται βελτίωση…», καταλήγει η συγγραφέας με τον στοχασμό ενός από τους
ήρωές της, καταθέτοντας τα διαπιστευτήριά της.
Εύχομαι από καρδιάς να έχει την ανάλογη
ανταπόκριση από τους αναγνώστες που αγαπούν την καλή Λογοτεχνία, γιατί είναι η
πολύτιμη τέχνη που δείχνει στον άνθρωπο την ψυχή του! Και όπως έγραψε ο
Φερνάντο Πεσσόα, ο Πορτογάλος συγγραφέας και ποιητής: «Η Λογοτεχνία είναι απόδειξη πως μια ζωή δεν είναι αρκετή!...»
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
«Λίγο
πριν το ξεκίνημα του 20ού αιώνα τα αδέρφια Μακρή, ο Αχιλλέας και ο Νίκος, από
τη Νάουσα της τουρκοκρατούμενης ακόμα Μακεδονίας, φτάνουν στα πέρατα του
κόσμου, στην Αμερική, κυνηγώντας μια καλύτερη ζωή. Στο ταξίδι τους θα
συναντήσουν τον Αντώνη - εκείνος κατάγεται από την Έδεσσα, και θέλει να
συνεχίσει τις σπουδές του στην Αμερική. Τα χρόνια θα περάσουν, οι πορείες τους
θα συγκλίνουν συχνά και η φιλία τους θα είναι η μόνη σταθερά στο περιπετειώδες
διάβα τους. Από τη Νέα Υόρκη στην Αθήνα, τη Μακεδονία και τη Ζάκυνθο, και
αποκεί στην κοιλάδα του γαλλικού Λίγηρα, τα πρόσωπα θα πληθαίνουν και θα
μπλέκονται σαν ιστός. Όταν πια η τρικυμία του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου θα
κοπάσει, ένα μυστικό θα τους φέρει αντιμέτωπους με το παρελθόν ξανά. Και τότε
οι αντοχές τους θα φτάσουν στα όρια.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου