Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

Συνέντευξη με τον ΣΤΕΛΙΟ Δ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

κ. Στέλιος Δ. Στυλιανού
          Ο εξαίρετος κ. Στέλιος Δ. Στυλιανού είναι γνωστός για τα αξιόλογα και ιδιαίτερα επιτυχημένα βιβλία του, τα οποία συνήθως συνδυάζουν την μυθοπλασία με την Ιστορία. Με αφορμή το νέο μυθιστόρημά του, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Χάρτινη Πόλη με τίτλο «ΕΣΜΑ Πόλεμος Εν Καιρώ Ειρήνης», ο αγαπητός συγγραφέας προθυμοποιήθηκε να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο των «Φίλων Της Λογοτεχνίας». Τον ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο που διέθεσε απαντώντας τις ερωτήσεις μου, του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα του τα έργα, αλλά κυρίως στο νέο μυθιστόρημά του, και σας προσκαλώ να διαβάσετε τις απαντήσεις του ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα τον κ. Στέλιο Δ. Στυλιανού!

1) Αγαπητέ κ. Στυλιανού, τις θερμές ευχές μας για το νέο μυθιστόρημά σας, με τίτλο «ΕΣΜΑ Πόλεμος Εν Καιρώ Ειρήνης» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη, για το οποίο θα γίνει επίσημη παρουσίαση στον Ιανό στις 3 Ιουλίου, ώρα: 19.00. Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Ως σκηνοθέτης ξεκίνησα γράφοντας σενάρια και ξαφνικά μεταπήδησα στην συγγραφή μυθιστορημάτων.

2) Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και κάθε χαρακτήρα και πόσο δύσκολο είναι να σταχυολογήσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε τυχόν ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στα βιβλία σας;

Καταρχήν, γράφω πάντα βιωματικά. Για να ξεκινήσω ένα μυθιστόρημα θα πρέπει να συμβαίνει ένα γεγονός ή μια κατάσταση που να με συγκλονίσει για να ασχοληθώ με αυτό. Για μένα είναι εύκολο να σταχυολογήσω τις  απαιτούμενες πληροφορίες, όπως επίσης, είναι εύκολο να τα συνδυάσω με τα ιστορικά γεγονότα καθώς είμαι λάτρης – μελετητής της παγκόσμιας Ιστορίας και έχω καθημερινή ενημέρωση για τα τεκταινόμενα, ώστε να έχω σφαιρική άποψη για καθετί που συμβαίνει γύρω μου.

3) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο, είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από την συγγραφική τους ιδιότητα. Θα θέλατε να μας μιλήσετε σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;

Εξαρτάται πως αισθάνεται ο κάθε συγγραφέας και πως έχει συνδυάσει στην προσωπική του ζωή, την συγγραφική του ιδιότητα με την κατάρτιση του.
Προσωπικά, γράφω για τον εαυτό μου καταρχήν και τον δεύτερο και βασικότερο λόγο έχουν οι αναγνώστες μου. Θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά τυχερό καθώς μου δόθηκε η ευκαιρία να συνδυάσω το επάγγελμα μου με την εξέλιξη μου στην συγγραφή.

4) Έχετε συμπεριλάβει ποτέ στα βιβλία σας κάποια προσωπικά σας βιώματα; Εάν έχει συμβεί αυτό ποτέ, πόσο ανώδυνη, ή επώδυνη ήταν η αντικειμενική προσέγγισή τους συγγραφικά;

Αναμφισβήτητα ένας καλός συγγραφέας συμπεριλαμβάνει σε κάθε έργο του κάποια προσωπικά βιώματα. Πόσω μάλλον το δικό μου έργο που χαρακτηρίζεται από βιωματική γραφή. Οπωσδήποτε είναι επώδυνο όταν αναδύεται το συναίσθημα. 

5) Στο νέο σας βιβλίο, όπως και στα περισσότερα από τα μυθιστορήματά σας, συνδυάζετε την μυθοπλασία σας με ατόφια ιστορικά γεγονότα της εκάστοτε εποχής στην οποία αναφέρεστε. Ποιά θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, "πηγή ιδεών" για έναν συγγραφέα;

Προσωπική μου άποψη ως "πηγή ιδεών" σε κάθε μου  μυθιστόρημα αποτελούν ο συναισθηματικός μου κόσμος και η ανάγκη αποτύπωσης της ιστορικής πραγματικότητας.

6) Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;

Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο λιγότερο το επιστημονικό υπόβαθρο και περισσότερο το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία, αλλά κυρίως οι εμπειρίες του συγγραφέα.

7) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας  έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα.

8) Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο μυθιστόρημά σας αρκείστε στη δική σας μόνο γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε;

Όταν ολοκληρωθεί το έργο, το αφήνω για ένα χρονικό διάστημα και στην συνέχεια το διαβάζω, όχι ως συγγραφέας, αλλά ως ένας απλός αναγνώστης.

9) Από τα βιβλία σας  υπάρχει κάποιο το οποίο ξεχωρίζετε, στο οποίο ίσως έχετε μεγαλύτερη αδυναμία και γιατί; Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τα βιβλία σας και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" κάποιων από αυτά;

Όλα τα βιβλία μου είναι παιδιά μου, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα. Το καθένα έχει την δική του αύρα και την δική του πορεία, την οποία καταθέτω στο αναγνωστικό κοινό. Αφήνω την αναγνώστρια και τον αναγνώστη να ανακαλύψει μια άλλη ιστορία που ίσως να κρύβεται "πίσω από την ιστορία".

10) Ο συγγραφέας Στέλιος Δ. Στυλιανού βρίσκει το χρόνο να διαβάζει για δική του ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο του; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστης και γιατί;

Βέβαια, πάντα υπάρχει χρόνος για μελέτη και έρευνα τόσο για ιδία ευχαρίστηση όσο και για σπουδή σε μελλοντική γραφή. Αγαπημένα μου λογοτεχνικά είδη αποτελούν η ποίηση, τα συγγράμματα των αρχαίων κλασσικών φιλοσόφων και τα παγκόσμια κλασσικά θεατρικά έργα.

11) Θυμάστε το πρώτο σας ανάγνωσμα το οποίο σας "παρέσυρε" στον κόσμο της λογοτεχνίας; Θεωρείτε ότι έχετε δεχθεί επιρροές από κάποιους ομότεχνούς σας, έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Η «Αντιγόνη» του Σοφοκλέους είναι το πρώτο ανάγνωσμα από τα μαθητικά μου χρόνια. Επιρροές έχω δεχθεί από τις τραγωδίες των αρχαίων κλασσικών και από την ποίηση ιδιαίτερα του Τάσου Λειβαδίτη, ο οποίος υπήρξε και δάσκαλος μου και του Έκτορα Κακναβάτου.

12) Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Από την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο βιβλίο το οποίο έχετε λατρέψει,  το οποίο "ζηλεύετε" ως λογοτεχνικό έργο και θα θέλατε, ή ονειρεύεστε να είχατε συγγράψει εσείς;

Υπάρχουν αρκετά αγαπημένα έργα της παγκόσμιας και ελληνικής λογοτεχνίας. Ενδεικτικά αναφέρω το γνωστό σε όλους μας Ομήρου Ιλιάδα. Δεν διακατέχομαι από συναισθήματα "ζήλιας" παρά μόνο θαυμασμού για τα αξιόλογα έργα. Πάντα ονειρεύομαι το επόμενο έργο, αυτό που ακόμη δεν έχω γράψει.  

13) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Τα ταξίδια είναι προσωπική υπόθεση και όχι απαραίτητη προϋπόθεση στην συγγραφή. Τα ωραιότερα ταξίδια είναι τα ταξίδια της φαντασίας μας. 

14) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται" θεματολογικά, ρισκάροντας να χάσει το ήδη υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Σίγουρα ένας αξιόλογος συγγραφέας θα μπορούσε αν ήθελε να πειραματιστεί σε διαφορετικά είδη. Το αναγνωστικό κοινό εμπιστεύεται το όνομα του συγγραφέα για να απευθυνθεί στα έργα του. Αν και έχω μπει σε διαδικασία πειραματισμού επιτυχημένα, στην πορεία των ετών κατέληξα να εμμένω σε ένα είδος.

15) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "αφυπνίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι απλά και μόνο ψυχαγωγικός; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν, να αφυπνίζουν την σκέψη και να ψυχαγωγούν το αναγνωστικό κοινό. Τα μηνύματα μου ποικίλουν ανάλογα με το θέμα. Απευθύνομαι στο ευρύ αναγνωστικό κοινό και ιδιαίτερα στο γυναικείο πληθυσμό. 

16) Θεωρείτε πως η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει  πηγή έμπνευσης για έναν συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα;

Αδιαπραγμάτευτα η σύγχρονη πραγματικότητα επιβάλλεται να αποτελεί πηγή έμπνευσης και στοχασμού τόσο για τον συγγραφέα όσο και για την αναγνώστρια και τον αναγνώστη. Η φυγή σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί λύση.

17) Στην σύγχρονη πραγματικότητα και στην εποχή της άκρατης τεχνολογίας ποιά θεωρείτε πως είναι η θέση του λογοτεχνικού βιβλίου; Περνάει τελικά το βιβλίο κρίση στη χώρα μας ή διεθνώς και τί θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να γίνει πιο προσιτό στο αναγνωστικό κοινό και ιδιαίτερα στους νέους;

Η θέση του βιβλίου έχει επηρεαστεί από την τεχνολογία αλλά πιστεύω ότι βρίσκεται ψηλά στις προτιμήσεις του κοινού. Η κρίση στο χώρο του βιβλίου είναι συνεπακόλουθη της ευρύτερης κρίσης που βιώνουμε. Υπάρχουν πολλά μέσα ώστε το βιβλίο να είναι αγαπητό. Πρωτίστως είναι θέμα παιδείας και πολιτισμού.

18) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε αυτό από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή;

Τέτοιου είδους ενδοιασμοί και αγωνίες δεν συνάδουν με την προσωπικότητα μου. Σε κάθε έργο η θεματολογία ενδιαφέρει κυρίως το αναγνωστικό κοινό που απευθύνεται σε αυτό.

19) Εσείς, με την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Δεν είμαι αρμόδιος να δώσω συμβουλές. Μόνο με πίστη τους στον εαυτό τους και με πολλή επιμονή θα πετύχουν το στόχο τους.

20) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σας τα βιβλία και ειδικότερα, στο νέο  μυθιστόρημά σας «ΕΣΜΑ Πόλεμος Εν Καιρώ Ειρήνης», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας, για την χαρά και την τιμή που με φιλοξενείτε και μου δίνετε την ευκαιρία να επικοινωνήσω για άλλη μια φορά με το αναγνωστικό κοινό. Προς το παρόν απολαμβάνω την έκδοση του νέου βιβλίου μου. Το μέλλον επιφυλάσσει εκπλήξεις…

                                                          Σας  ευχαριστώ,
                                                          Στέλιος Δ. Στυλιανού. 

Βιογραφία Στέλιου Δ. Στυλιανού:

Ο Στέλιος Δ. Στυλιανού γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου. Σπούδασε κινηματογράφο, Θέατρο, Τηλεόραση στην Ανωτέρα Σχολή Θεάτρου Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, και δημόσιες σχέσεις στο Institute of Commerce στο Λονδίνο.
Από το 1975, είναι μόνιμος κάτοικος Αθηνών και εργάζεται ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και διευθυντής παραγωγής στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση. Από το 1979, είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών, της European Federation (F.E.R.A) και της International Federation (M.E.I). Έχει διατελέσει καθηγητής στα Κρατικά Ι.Ε.Κ διδάσκοντας σενάριο, σκηνοθεσία και διεύθυνση παραγωγής.
Επίσης επί τετραετία υπήρξε μέλος της τριμελούς εξεταστικής επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας για τις πιστοποιήσεις των απόφοιτων Ι.Ε.Κ. Έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, ενώ συγχρόνως ασχολείται με τη συγγραφή μυθιστορημάτων. Έργα του ιδίου: «Περιπλάνηση ανάμεσα στα σκουπίδια», διήγημα, εκδ. Όμβρος, «Τίποτα πιο αληθινό από το ψέμα», διήγημα, εκδ. Δίοδος, «Είσαι γυναίκα, είσαι γη» και «Το Μυστικό Της Αλκυόνης», εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί και «Μη Ρωτήσεις Ποτέ Το Γιατί», εκδόσεις Αλκυών. Από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του: «Αννέ σημαίνει μάνα», που μεταφράστηκε στα τουρκικά και έχει εκδοθεί στην Τουρκία με τον τίτλο "Mana anne demektir". Κυκλοφορούν, επίσης, από τις ίδιες εκδόσεις και τα βιβλία του: «Το Όνειρο Της Αννέ», «Μιχριμπάν, Η Νεράιδα Της Σμύρνης», «Ο Άνεμος Του Πάθους».

Πρόσφατη Εργογραφία Στέλιου Δ. Στυλιανού:

«ΕΣΜΑ Πόλεμος Εν Καιρώ Ειρήνης» (2017)
Εκδόσεις: Χάρτινη Πόλη
Σελίδες: 512
Τιμή: 13,41 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Αλήθεια, ποιος μπορεί να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει η ζωή; Ποιος ορίζει τη μοίρα των ανθρώπων; Μπορεί άραγε ο οποιοσδήποτε να αλλάξει τη ζωή του, όταν ένα αόρατο χέρι διέπει τα πάντα; Κι όμως, οι τρεις Μοίρες, οι θεότητες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, γνέθουν το νήμα της ζωής που κρατούν στα χέρια τους, αποδεικνύοντας πόσο μικρή κι αδύναμη είναι. Αυτές οι Μοίρες άραγε ευθύνονται για τα καλά και τα κακά της ζωής κάθε ανθρώπου; Είναι όλα προκαθορισμένα; αναρωτήθηκε η Εσμά, καθώς σκεφτόταν όλα όσα της συνέβαιναν και κούρνιασε τυλιγμένη στην κουβέρτα που της πρόσφεραν, καθισμένη σε μια ακτή της Λέσβου, ανάμεσα σε πρόσφυγες και μετανάστες, δίπλα σε μια άγνωστή της γυναίκα, που έκλαιγε σιωπηλά, ενώ η βροχή συνέχισε να δυναμώνει. Μια διαδήλωση στην Κωνσταντινούπολη φέρνει κοντά δύο ανθρώπους, την Εσμά και τον Φαίδωνα, από δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Από τη μια ο ορθολογισμός και η κοσμικότητα της Δύσης, από την άλλη η μοιρολατρία και ο ισλαμικός συντηρητισμός της Ανατολής. Οι δυσκολίες και τα εμπόδια που θα προκύψουν από αυτήν την αναπάντεχη ένωση δεν είναι λίγα. Η άρνηση των οικογενειών τους απέναντι στον αγνό έρωτα, φέρνει στην επιφάνεια μια σειρά από αποκαλύψεις που συγκλονίζουν και τις δύο όχθες του Αιγαίου. Ο πατέρας του Φαίδωνα έχει ανοιχτούς λογαριασμούς στην απέναντι ακτή, αλλά και η μητέρα της Εσμά έχει τώρα τους δικούς της σοβαρούς λόγους να ανησυχεί. Κι αν το παρελθόν προσπαθεί να καταπνίξει το μέλλον που γεννιέται, οι δυο νέοι αγνοούν τα εμπόδια και αποφασίζουν να τολμήσουν. Η Εσμά επιθυμώντας την ελευθερία και τον απόλυτο έρωτα στη ζωή της, προσπαθεί να ξεφύγει από τα δεσμά που την καθηλώνουν σε μια συμβατική ζωή. Ξεκινά ένα οδοιπορικό για την πραγματοποίηση του ονείρου της, να βρεθεί στην αγκαλιά του αγαπημένου της. Θα τα καταφέρει όμως; Ο Φαίδων από την πλευρά του παλεύει με τις ενοχές και τους φόβους που τον κατατρέχουν. Όλα τα θαμμένα μυστικά, ασήκωτα βάρη και ανομολόγητα, εμφανίζονται ζωντανά μπροστά τους και τότε πρέπει να προλάβουν τον χρόνο, να προσπαθήσουν έστω και τώρα για την κάθαρση. Ένας πόλεμος εν καιρώ ειρήνης έχει ξεκινήσει, χωρίς κανείς να ξέρει ποιος θα είναι νικητής…»

Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

«ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ», της Ευδοκίας Σταυρίδου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ», της Ευδοκίας Σταυρίδου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Ωκεανός
Σελίδες: 464
Τιμή: 16,20 €

          Αυτό το μυθιστόρημα ήμουν "καταδικασμένη" ευθύς εξαρχής να το αγαπήσω απλά και μόνο για τον τίτλο του «Κάποτε Στη Μυτιλήνη», καθώς με παραπέμπει στην κατά το ήμισυ πατρίδα μου. Το υπέροχο, επίσης, εξώφυλλό του συνετέλεσε στο να το κοιτάζω κάθε φορά που το έπαιρνα στα χέρια μου για αρκετά λεπτά, θαυμάζοντας τον εξαιρετικό συνδυασμό χρωμάτων, τις φιγούρες του ζευγαριού πάνω στο άλογο και, φυσικά, την λατρεμένη θέα της προκυμαίας της Μυτιλήνης από το λιμάνι, με τον αριστουργηματικό ναό του Αγίου Θεράποντα να δεσπόζει στο βάθος, τον εντυπωσιακότερο ίσως, από αρχιτεκτονικής άποψης, του νησιού. Αυτό όμως που με κέρδισε ξεκάθαρα ήταν η συναρπαστική υπόθεση του βιβλίου με την υπέροχη γραφή της συγγραφέως Ευδοκίας Σταυρίδου, η οποία εξιστορεί με δεξιοτεχνία μια αληθινή ιστορία έρωτα, πάθους και ανιδιοτελούς ή εγωιστικής αγάπης, από αυτές που ξεπερνούν κατά πολύ ακόμα και την πιο ζωηρή φαντασία. Δύο άνθρωποι αταίριαστοι μεταξύ τους και ετερόκλητοι, προερχόμενοι από διαφορετικούς κόσμους, νοοτροπίες και κοινωνικές τάξεις οδηγούνται από το Πεπρωμένο σε μία μοιραία συνάντηση, η οποία θα αλλάξει ολόκληρη τη ζωή τους κι εμείς μαγνητισμένοι παρακολουθούμε σελίδα τη σελίδα την εξέλιξη της σχέσης τους στο χρόνο.
          Προς τα τέλη της δεκαετίας του ’50 στην πανέμορφη Μυτιλήνη, ο πλούσιος, μεσόκοπος κτηματίας Νικήτας Βουρνάλης, στην κυριολεξία ο άρχοντας του νησιού, συναντά, στην γραφική ταβέρνα του Στρατή, την κατά εικοσιπέντε χρόνια νεότερη και πολύ φτωχότερή του Νίνα, η οποία έχει πάει για μία ακόμη φορά να μαζέψει τον μέθυσο πατέρα της. Η κοπέλα,  έχοντας ως μοναδικό γονιό και κατ’ όνομα προστάτη τον άνθρωπο αυτό, αγωνίζεται να αντιμετωπίσει την δυσβάσταχτη φτώχια τους και τον αλκοολισμό του με όποιον τρόπο μπορεί. Η ζωή της, όμως, αν και εξαιρετικά δύσκολη έως τότε, ήταν σχετικά αθώα και άπειρη καθώς, στα είκοσι επτά της χρόνια, η κοπέλα δεν είχε χρόνο να κοιτάξει ούτε τον εαυτό της ούτε το μέλλον της. Οι κακουχίες, η ψυχολογική και σωματική πολλές φορές άσκηση βίας από τον πατέρα της και ο αδιάκοπος αγώνας της για την καθημερινή επιβίωση δεν της άφηναν περιθώρια να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο, ούτε να συνειδητοποιήσει ότι είχε μεταμορφωθεί σε μία πολύ ελκυστική νέα γυναίκα που δεν άφηνε αδιάφορο κανένα αρσενικό. Το μεγαλύτερο ίσως προσόν της, η αθωότητά της, μαζί με την ντελικάτη ομορφιά της, ήταν πιθανότατα και αυτά τα οποία τράβηξαν την προσοχή του Νικήτα επάνω της από την πρώτη στιγμή που την αντίκρισε, πράγματα τα οποία δεν θα άφηναν ποτέ αδιάφορο έναν πλούσιο, γνωστό σε όλο το νησί για τις κατακτήσεις του, γυναικά σαν και αυτόν. Η κατάκτηση, λοιπόν, της αθώας Νίνας από το Νικήτα είναι δεδομένη και αναμενόμενη, αυτό όμως που είναι ανήκουστο και ξαφνιάζει και τον ίδιο τον έμπειρο άντρα είναι ότι την ερωτεύεται με πάθος από την πρώτη κιόλας στιγμή. Η κοπέλα ανυποψίαστη για την οικογενειακή του κατάσταση και την ύπαρξη της συζύγου και των ενήλικων παιδιών του, πέφτει στα δίχτυα του έρωτά του με όλο τον ενθουσιασμό και την ορμή της νεότητας και της αθωότητάς της.
          Από αυτό το σημείο κι έπειτα οι δύο εραστές ζουν στην κυριολεξία ο ένας για τον άλλο, αγνοώντας τους περιορισμούς και τις ηθικές προσταγές της στενής κοινωνίας του νησιού, έως ότου μία απρόσμενη εξέλιξη θα τους φέρει αντιμέτωπους μεταξύ τους αλλά και απέναντι σε τεράστια διλήμματα. Ο Νικήτας θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να διαλέξει πλευρά και η Νίνα θα εξαναγκαστεί να ακολουθήσει το δρόμο που εκείνος θα της χαράξει. Θα βάλουν την αγάπη τους και το κοινό μέλλον που ονειρεύονται αμφότεροι σε πρώτη προτεραιότητα ή θα υποκύψουν στις αδυσώπητες και, συχνά άδικες, προσταγές των ηθικών της εποχής; Η Μοίρα θα είναι ευνοϊκή και μεγαλόψυχη μαζί τους ή θα τους στερήσει κάθε δυνατότητα ευτυχίας και σε όλη αυτή την κοινή τους πορεία ποιές παράπλευρες απώλειες θα υπάρξουν, ώστε να επιβεβαιωθεί πανηγυρικά ο κανόνας πως οτιδήποτε και αν επιλέξουμε στη ζωή μας έχει πάντοτε κάποιο κόστος;
          Η κ. Σταυρίδου σε αυτό το πρώτο μυθιστόρημά της από τις εκδόσεις Ωκεανός μας εντυπωσιάζει με την αμεσότητα και την γλαφυρότητα του λόγου της, εξυφαίνοντας ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, βασισμένη σε μια αληθινή μαρτυρία για μία πραγματική ερωτική ιστορία που συντάραξε την μικρή κοινωνία του νησιού. Το «Κάποτε Στη Μυτιλήνη» είναι ένα βιβλίο που θα σας συνεπάρει με την γρήγορη και ενδιαφέρουσα πλοκή του, θα σας συγκινήσει με έναν έρωτα μεγαλειώδη αλλά αταίριαστο και αμφιλεγόμενο, θα σας μαγέψει με την πιστή αναπαράσταση της εποχής, των νοοτροπιών και των τοποθεσιών της Λέσβου και, εν τέλει, θα σας μείνει αλησμόνητο. Διαβάστε το, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Μια παγωμένη νύχτα στα τέλη της δεκαετίας του ’50 στη Μυτιλήνη, η Νίνα συναντά τον Νικήτα … Εκείνη, ένα φτωχό και βασανισμένο κορίτσι. Eκείνος, o άρχοντας του νησιού... Από την πρώτη τους κιόλας συνάντηση, μαγεύονται ο ένας από τον άλλον και νιώθουν σαν να γνωρίζονταν από πάντα, σαν να τους δένει η αόρατη κλωστή της ανίκητης Μοίρας. Η σχέση τους θυελλώδης. Υπάρχουν μονάχα ο ένας για τον άλλον. Πιόνια του Πεπρωμένου, τυφλοί κι οι δυο απέναντι σε έναν κόσμο που δεν μπορεί να κάνει αποδεκτή τη σχέση τους, γίνονται έρμαια των πράξεών τους, αφού ο Νικήτας είναι ήδη παντρεμένος... Οι δυο εραστές άγονται και φέρονται σαν ήρωες αρχαίας τραγωδίας, που πρέπει να υποστούν τις συνέπειες των επιλογών τους. Θα έρθει η κάθαρση μετά την ύβρη που διέπραξαν; Θα μεταμορφωθούν οι Ερινύες σε Ευμενίδες;

Μια αληθινή ιστορία που συνέβη κάποτε στη Μυτιλήνη, συνταράσσοντας τη μικρή κοινωνία αλλά και τους πρωταγωνιστές της, με τρόπο που θα μείνει ανεξίτηλος στη συνείδηση του αναγνώστη...»

ΚΛΗΡΩΣΗ 22/7/2017 - «ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ», της Ευδοκίας Σταυρίδου - Εκδόσεις: ΩΚΕΑΝΟΣ

Το Σάββατο 22/7/2017 θα κληρώσουμε δύο (2) αντίτυπα του νέου, εξαιρετικού, κοινωνικού μυθιστορήματος «ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ»  της Ευδοκίας Σταυρίδου,  προσφορά των αγαπημένων εκδόσεων ΩΚΕΑΝΟΣ.

Για να είναι έγκυρες οι συμμετοχές σας ακολουθείστε απαραίτητα ΟΛΑ τα παρακάτω βήματα:
(1) Εγγραφείτε ως ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ στο μπλογκ μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», με «Δημόσια Παρακολούθηση», προαιρετικά, ώστε να είστε ορατοί στους διαχειριστές.
(2) Γράψτε μας, υποχρεωτικά, το ΣΧΟΛΙΟ σας στην παρούσα ανάρτηση στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», το οποίο και θα αποτελέσει αποκλειστικά τη συμμετοχή σας στον διαγωνισμό μας.
(3) Πατήστε, υποχρεωτικά, «ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ» στη σελίδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» και στη σελίδα των εκδόσεων  ΩΚΕΑΝΟΣ στο Facebook.
(4) Κάνετε ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ της παρούσας ανάρτησης στο προφίλ σας, προαιρετικά.
(5) Προσθέστε στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», όσους φίλους σας νομίζετε πως θα ήθελαν να λάβουν μέρος στον Διαγωνισμό μας.

Έγκυρα θεωρούνται τα σχόλια μόνο των συμμετεχόντων που έχουν ακολουθήσει όλα τα παραπάνω βήματα συμμετοχής στο διαγωνισμό μας (εννοείται αποκλειστικά κάτοικοι Ελλάδας και με ένα μόνο σχόλιο ανά άτομο).
Ευχαριστούμε πολύ τις Εκδόσεις Ωκεανός  για την προσφορά τους και ευχόμαστε σε όλους σας Καλή Επιτυχία!

«ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ», της Ευδοκίας Σταυρίδου
Εκδόσεις: Ωκεανός
Σελίδες: 464
Τιμή: 16,20 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Μια παγωμένη νύχτα στα τέλη της δεκαετίας του ’50 στη Μυτιλήνη, η Νίνα συναντά τον Νικήτα … Εκείνη, ένα φτωχό και βασανισμένο κορίτσι. Eκείνος, o άρχοντας του νησιού... Από την πρώτη τους κιόλας συνάντηση, μαγεύονται ο ένας από τον άλλον και νιώθουν σαν να γνωρίζονταν από πάντα, σαν να τους δένει η αόρατη κλωστή της ανίκητης Μοίρας. Η σχέση τους θυελλώδης. Υπάρχουν μονάχα ο ένας για τον άλλον. Πιόνια του Πεπρωμένου, τυφλοί κι οι δυο απέναντι σε έναν κόσμο που δεν μπορεί να κάνει αποδεκτή τη σχέση τους, γίνονται έρμαια των πράξεών τους, αφού ο Νικήτας είναι ήδη παντρεμένος... Οι δυο εραστές άγονται και φέρονται σαν ήρωες αρχαίας τραγωδίας, που πρέπει να υποστούν τις συνέπειες των επιλογών τους. Θα έρθει η κάθαρση μετά την ύβρη που διέπραξαν; Θα μεταμορφωθούν οι Ερινύες σε Ευμενίδες;
Μια αληθινή ιστορία που συνέβη κάποτε στη Μυτιλήνη, συνταράσσοντας τη μικρή κοινωνία αλλά και τους πρωταγωνιστές της, με τρόπο που θα μείνει ανεξίτηλος στη συνείδηση του αναγνώστη...».

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική για το βιβλίο στους «Φίλους Της Λογοτεχνίας» στον ακόλουθο σύνδεσμο – γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη:

Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

«ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΡ ΤΖΕΪΜΣ», της Kate Saunders – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΡ ΤΖΕΪΜΣ», της Kate Saunders – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Διόπτρα
Σελίδες: 352
Τιμή: 14,94 €

          Βικτωριανό Λονδίνο… Μεγαλοπρεπείς επαύλεις, επιβλητικές κλειστές άμαξες με άλογα, ευγενείς με σκουρόχρωμες κάπες και ημίψηλα, εύθραυστες αιθέριες θηλυκές υπάρξεις κρυμμένες κάτω από πολλαπλές στρώσεις υφασμάτων που καλύπτουν κάθε σπιθαμή τους, καπελάκια που δένουν κάτω από το πηγούνι και προσπαθούν να κρύψουν κάθε περίτεχνη μπούκλα, φτωχοί και ακαλλιέργητοι άνθρωποι που επιβιώνουν μέσα στην εξαθλίωση και τη στέρηση του αφιλόξενου και επικίνδυνου για αυτούς Λονδίνου, εγκλήματα και μυστικά που ρίχνουν το πέπλο του μυστηρίου τους πάνω σε ανυποψίαστα εξιλαστήρια θύματα και ένας κατά συρροή δολοφόνος, υπεράνω πάσης υποψίας, που αφήνει πίσω του τρεις νεκρές γυναίκες οι οποίες απαιτούν δικαίωση… Το νέο αστυνομικό μυθιστόρημα εποχής της Kate Saunders, με τον εύγλωττο τίτλο «Έγκλημα Στην Οικογένεια Του Σερ Τζέιμς» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, τα έχει όλα και πραγματικά αφήνει ικανοποιημένο και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη, και δη τους θαυμαστές του αξεπέραστου Ντίκενς. Φαν και η ίδια η συγγραφέας του μεγάλου δημιουργού, μπόρεσε να αναπαραστήσει με περισσή μαεστρία την ατμόσφαιρα, τα ήθη, τον τρόπο ζωής και τις νοοτροπίες του Λονδίνου εκείνης της τόσο ετερόκλητης εποχής και να τα συνδυάσει με μία εντυπωσιακή αστυνομική ιστορία, την οποία παρακολουθούμε μέχρι το τέλος της με κομμένη ανάσα.
          Ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου θα μπορούσε να κρύβει, κατά τη γνώμη μου, περισσότερα μυστικά από όσα φαίνονται εκ πρώτης όψεως: «The Secrets Of Wishtide», ή αλλιώς «Τα Μυστικά Του Γουίσταϊντ», ή αν θέλουμε να ακολουθήσουμε τη λογική των λογοπαιγνίων, κατά το παράδειγμα της συγγραφέως, θα μπορούσαμε να ανακαλύψουμε την ερμηνεία του «Wishtide» ως «Παλίρροια των Επιθυμιών»… Και είναι αλήθεια πως, στο βιβλίο της αυτό, η συγγραφέας καταπιάνεται με πολλές "παλίρροιες των επιθυμιών" των ηρώων της, άλλες επιθυμίες φανερές, διογκωμένες, ορμητικές και θεμιτές και άλλες επιθυμίες κρυφές, υποδόριες, ανήθικες, κατακριτέες ή ανεπίτρεπτες. Το κυριότερο όλων είναι οι καταπιεσμένες και συχνά ανικανοποίητες επιθυμίες των ηρωίδων του μυθιστορήματος, οι οποίες λόγω της επικρατούσας ηθικής σπάνια επιτρεπόταν να εκφραστούν, πόσω μάλλον να ικανοποιηθούν και να αναγνωριστούν δημόσια. Ένας άντρας είχε κάθε δικαίωμα, πέρα από την απόκτηση περιουσίας, την επαγγελματική και κοινωνική αναγνώριση και την σχετική ελευθερία κινήσεων, να αναζητήσει και την γυναικεία συντροφιά, χωρίς να τον κατακρίνει κανείς. Αντίθετα, εάν μια γυναίκα, ακόμα και από την ανώτερη κοινωνική τάξη και ανεξάρτητη οικονομικά, προσπαθούσε να κάνει το ίδιο τότε έβρισκε αντιμέτωπη ολόκληρη την βικτωριανή κοινωνία με τους καθωσπρεπισμούς, τους περιορισμούς και τον συντηρητισμό της εποχής.
          Η Λετίσια Ροντ, μία οξυδερκής και διακριτική χήρα αρχιδιακόνου, αποφασίζει να αναλάβει για ακόμα μία φορά την εξιχνίαση ενός άλυτου μυστηρίου, κατόπιν παράκλησης του αδερφού της και γνωστού ποινικολόγου Φρέντερικ Τάισον. Ο καλομαθημένος γόνος της πλούσιας αριστοκρατικής οικογένειας των Κόλντερστον, Τσαρλς, είναι έτοιμος να ζητήσει σε γάμο την πανέμορφη αλλά εντελώς ακατάλληλη για τον κύκλο, την τάξη και το οικογενειακό του περιβάλλον, Έλεν Όρμ. Ο πατέρας του Τσαρλς, ο σερ Τζέιμς Κόλντερστον αναζητά την βοήθεια του ποινικολόγου ώστε, με κάθε εχεμύθεια αλλά πλήρη αποτελεσματικότητα, να ερευνηθεί το σκοτεινό και αμαρτωλό παρελθόν της κοπέλας ώστε να πειστεί ο γιος του να την εγκαταλείψει πριν να είναι πολύ αργά. Έτσι, η μεσόκοπη αλλά δραστήρια Λετίσια βρίσκεται στην άμαξα να οδεύει προς το αρχοντικό των Κόλντερστον, ως "γκουβερνάντα" των δύο κοριτσιών του σερ Τζέιμς, της Μπλανς και της Ελίζαμπεθ. Μία φαινομενικά απλή υπόθεση για την έμπειρη και πανέξυπνη Λετίσια εξελίσσεται σε δυσεπίλυτο γρίφο, αφού η ανεπίσημη ντετέκτιβ "σκάβει" ολοένα και πιο βαθιά ανάμεσα σε παλιά και καλά κρυμμένα μυστικά και βρίσκει όλο και περισσότερα αταίριαστα μεταξύ τους στοιχεία τα οποία την κατευθύνουν στα ίχνη ενός επικίνδυνου δολοφόνου. Η μία ανεξιχνίαστη και απρόσμενη δολοφονία οδηγεί στην άλλη και η Λετίσια, μαζί με τον αδερφό της, την ζωηρή και οξυδερκή φίλη και οικονόμο της, την κ. Μπέντλεϊ, αλλά και τον βλοσυρό όμως κατά βάθος καταδεκτικό και ευγενικό επιθεωρητή της αστυνομίας κ. Μπλάκμπιερντ –με το επώνυμο που θυμίζει μαυρογένη πειρατή και όχι άνθρωπο του νόμου– προσπαθεί να βρει την άκρη του νήματος για τη λύση του μυστηρίου. Τα δεδομένα συνεχώς αλλάζουν, οι καταστάσεις αναποδογυρίζουν και ο πλέον απίθανος ύποπτος συλλαμβάνεται και απειλείται με θάνατο εξ’ απαγχονισμού.  Ο κλοιός στενεύει γύρω του και οι μόνοι που μπορούν να τον βοηθήσουν είναι η Λετίσια Ροντ και οι συνεργάτες της.
          Το  «Έγκλημα Στην Οικογένεια Του Σερ Τζέιμς» είναι ένα υπέροχο αστυνομικό μυθιστόρημα εποχής που θα απολαύσετε, καθώς μέσα στις σχετικά ολιγάριθμες σελίδες του θα έρθετε αντιμέτωποι με μια σφιχτοδεμένη πλοκή, με διάχυτο το μυστήριο και τις διαδοχικές ανατροπές, με ολοζώντανη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα του Βικτωριανού Λονδίνου, με χαρακτήρες αξιομνημόνευτους και σμιλεμένους με δεξιοτεχνία, με μία πραγματικά εξαιρετική μετάφραση, αρκετές στιγμές φλεγματικού βρετανικού χιούμορ και με ένα τέλος ανατρεπτικό όσο και λυτρωτικό. Διαβάστε το, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η Λετίσια Ροντ, χήρα ενός πάστορα, εξιχνιάζει άλυτα μυστήρια με μοναδική οξυδέρκεια και απόλυτη διακριτικότητα. Μια ιστορία μυστηρίου με τον αέρα της κλασικής αστυνομικής λογοτεχνίας που θα γοητεύσει τους λάτρεις των υποθέσεων της Μις Μαρπλ.

Τρεις γυναίκες δολοφονούνται στο βικτωριανό Λονδίνο.
Ποιο είναι το νήμα που ενώνει τις ζωές τους;
Κρυμμένη πίσω από την άσπιλη μάσκα μιας καθωσπρέπει χήρας αρχιδιακόνου, η Λετίσια Ροντ εξιχνιάζει άλυτα μυστήρια με οξυδέρκεια και απόλυτη διακριτικότητα…
Εκείνο το μουντό απόγευμα, η κυρία Ροντ ξεκινά για το Λίνκολν­σαϊρ, όπου θα αναλάβει χρέη γκουβερνάντας στην οικογένεια του σερ Τζέιμς Κόλντερστον. Ο άνεμος σφυροκοπά τα τζάμια της άμαξας με τα υγρά κιτρινισμένα φύλλα, ενώ στο μυαλό της έχουν αποτυπωθεί τα λόγια της αγαπημένης της οικονόμου «Γιατί δεν την παντρεύεται αμέσως να τελειώνει η ιστορία;»
Την ίδια ώρα, ο νεαρός Τσαρλς Κόλντερστον είναι αποφασισμένος να προχωρήσει σε έναν ανάρμοστο γάμο με την πανέμορφη Έλεν.
Η ταπεινή καταγωγή αυτής της εντυπωσιακής γυναίκας, η σχέση της με έναν καρδιοκατακτητή και ένα ανώνυμο γράμμα που την αποκαλεί πόρνη πυροδοτούν τις εξελίξεις.
Ο ευυπόληπτος σερ προσπαθεί να εμποδίσει πάση θυσία αυτή τη σχέση του γιου του, για να μην καταστραφεί η αίγλη του στη δημόσια ζωή του Λονδίνου, και αναθέτει στον γνωστό ποινικολόγο Φρέντερικ Τάισον να ερευνήσει την υπόθεση.
Καθώς ξετυλίγεται το νήμα του παρελθόντος, η Λετίσια Ροντ διαπιστώνει ότι στα δωμάτια του αριστοκρατικού πύργου των Κόλντερστον κρύβονται πολλά άφατα μυστικά, που θα σφραγίσουν τη μοίρα αυτών των ανθρώπων.

Τα Μυστικά του Γουιστάιντ ζωντανεύουν σε μια ντινκενσιανή ατμόσφαιρα μυστηρίου και φωτίζουν τις επιπτώσεις της βικτοριανής ηθικής στο γυναικείο φύλο.

Η ακαταμάχητη ντετέκτιβ Λετίσια Ροντ υπογράφει τη λύση του μυστηρίου...»

Δευτέρα 26 Ιουνίου 2017

«ΟΙ ΜΑΓΕΜΕΝΕΣ», της Μαίρης Κόντζογλου – Γράφει η Τσαλαπάτη Κλειώ

«ΟΙ ΜΑΓΕΜΕΝΕΣ», της Μαίρης Κόντζογλου – Γράφει η Τσαλαπάτη Κλειώ
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 528
Τιμή: 16,92 €

          Αλήθεια, πόσο φτωχά μπορούν να είναι κάποιες φορές τα λόγια όταν ένα βιβλίο σε έχει "μαγέψει" τόσο πολύ, όσο με "μάγεψε" το νέο, ιστορικό μυθιστόρημα της αγαπημένης Μαίρης Κόντζογλου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με τίτλο –τι άλλο φυσικά– «Οι Μαγεμένες»; Δεν είναι η πρώτη φορά που διαβάζω βιβλίο της εξαίρετης συγγραφέως, καθώς με έχει κερδίσει ευθύς εξαρχής πριν από αρκετά χρόνια όταν διάβασα ένα άλλο, αρκετά χιουμοριστικό και αλησμόνητο βιβλίο της και κατόπιν σχεδόν όλα τα προηγούμενα και επόμενα μυθιστορήματά της, με πιο πρόσφατη την ανεπανάληπτη τριλογία της των «Παλιών Ασημιών», από τις ίδιες εκδόσεις. Είναι αναμφισβήτητα μία συγγραφέας που έχει το χάρισμα να αλλάζει την θεματολογία και το ύφος γραφής της με τεράστια ευκολία και να μας παραδίδει ισάξια αριστουργήματα από το κάθε είδος. Ενίοτε δε, χρησιμοποιεί ζώα ή άψυχα αντικείμενα στα οποία δίνει φωνή, άποψη και κάποιες "παραξενιές", θέλοντας έτσι να δώσει μια πιο πρωτότυπη και χιουμοριστική πινελιά στην κάθε ιστορία της, "μαγικό ρεαλισμό" το λένε αυτό αν δεν απατώμαι… Έχοντας, λοιπόν, πλήρη συνείδηση του μοναδικού ταλέντου της κ. Κόντζογλου πήρα με ιδιαίτερη ανυπομονησία το νέο της βιβλίο στα χέρια μου, το οποίο με εντυπωσίασε ακόμα περισσότερο από όσο περίμενα, στην κυριολεξία με "μάγεψε"! Οι «Μαγεμένες» της είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα τεράστιας αξίας καθώς, τουλάχιστον προσωπικά, δεν έχω ξανακούσει να γίνεται λόγος σε λογοτεχνικό έργο για τις Καρυάτιδες της Θεσσαλονίκης, τις «Incantadas» στα λαντίνο των Εβραίων, τα "Είδωλα" κατά άλλους, τους "Αγγέλους"… Με βάση αυτή τη σχετικά άγνωστη ιστορία της αρπαγής ενός πραγματικού μνημείου της συμπρωτεύουσας, που έλαβε χώρα το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα στην τουρκοκρατούμενη Σελανίκ, η συγγραφέας μας ξεναγεί, μέσω της εμπνευσμένης μυθιστορίας της σε σχετικά άγνωστα μονοπάτια της Ιστορίας μας, τα οποία οφείλουμε να γνωρίζουμε και της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια απλά και μόνο για αυτό. 
          Η ιστορία μας ξεκινά μέσα από την ομίχλη του "θρύλου των Μαγεμένων", στην απαρχή της δημιουργίας τους, ή τουλάχιστον του μύθου που τις συνοδεύει, την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μια ερωτευμένη βασίλισσα, "δεμένη" με τα μάγια του ζηλόφθονου συζύγου της μαρμαρώνει μαζί με τη συνοδεία της αλλά και τον μετανιωμένο σύζυγό της, καθώς διασχίζει τρέχοντας τη Στοά των Ειδώλων επιδιώκοντας να συναντήσει τον εραστή της, τον Αλέξανδρο. Το μεγαλειώδες μνημείο παραμένει στο πέρασμα των αιώνων σχετικά άφθαρτο από πολέμους, κατακτητές και φυσικές καταστροφές, μέχρι που στα μισά περίπου του 19ου αιώνα, έπεσε στην αντίληψη ενός Γάλλου επιγραφολόγου, του Εμμανουέλ Μιλλέρ, ο οποίος θέλοντας να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον αυτοκράτορά του, τον Ναπολέοντα τον Γ’, αλλά και επιδιώκοντας να "διασώσει" –κατά τη δική του λογική– το μνημείο από την αδιαφορία των Οθωμανικών αρχών αλλά και αρκετών ντόπιων, ξεκινά μια εκστρατεία ώστε να καταφέρει να το αρπάξει –στην ουσία να το ξεριζώσει έστω και κομμάτι κομμάτι–  και να το μεταφέρει στη Γαλλία.
          Πραγματικά ιστορικά γεγονότα εκείνης της πολυκύμαντης εποχής συνδυάζονται με εκπληκτική δεξιοτεχνία με την ευρηματική μυθοπλασία της συγγραφέως και το αποτέλεσμα μας αφήνει πραγματικά "μαγεμένους". Παρασυρόμαστε σε ένα σαγηνευτικό ταξίδι στην εποχή όπου η Θεσσαλονίκη ήταν ένα "χωνευτήρι" πολιτισμών, φυλών και θρησκειών με κυρίαρχο αφέντη τον Σουλτάνο. Η σχετικά πρόσφατη απελευθέρωση της υπόλοιπης Ελλάδας προς το νότο είχε "γεννήσει" υπέρμετρα αισιόδοξες φιλοδοξίες στους Έλληνες της πόλης για να αγωνιστούν για την απελευθέρωσή τους από τον μουσουλμανικό ζυγό. Πάντοτε, όμως, μαζί με τους γενναίους, θαρραλέους ιδεαλιστές που επιμένουν να αγωνίζονται για τα υψηλά ιδανικά τους υπάρχουν και οι δολοπλόκοι, οι οπορτουνιστές, οι ασυνείδητοι εκμεταλλευτές που ο μόνος θεός στον οποίο πιστεύουν είναι το χρήμα. Ο Γάλλος φιλότεχνος Μιλλέρ θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια χούφτα ετερόκλητους ανθρώπους, χριστιανούς, εβραίους και καθολικούς καθολικούς, οι οποίοι πιστεύουν πως οι "Μαγεμένες" ανήκουν εκεί όπου δημιουργήθηκαν εξαρχής, δηλαδή στη γενέτειρά τους και στο λαό της Θεσσαλονίκης.    
          Ήρωες ολοζώντανοι όπως η εβραιοπούλα Χάννα ή Αννίκα, ο Βλάχος Νικόλας με τον αχώριστο τετράποδο σύντροφό του, τον γάτο Λευτέρη με το συμβολικό όνομα, ο Εβραίος Νταβίντ Εφέντη με τα υψηλά ιδανικά και τις πανανθρώπινες αρχές, ο ευαίσθητος καλλιτέχνης Αλέξανδρος που αναγκάζεται να ωριμάσει γρήγορα, να χάσει τη μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του αλλά να βρεί φίλους καρδιάς και αστείρευτη έμπνευση για έναν αγώνα δίκαιο, ο Γάλλος γιατρός Τομά Νταγύ που μέσα από έναν άγνωστο ασθενή βρίσκει το χαμένο προ πολλού νόημα της αδικημένης ζωής του, η πανέμορφη Απολίν με την ξεχωριστή, ιδανική μορφή και την καταδικασμένη μοίρα και ο ασυνείδητος, παραδόπιστος και εγωιστής Περικλής Δημητριάδης που αδυνατεί να συνειδητοποιήσει ότι η ζωή, η αγάπη, η συνέχεια της οικογένειάς του δεν σχετίζονται με το πόσα χρυσά θα μαζεύει εθελοτυφλώντας μπροστά στα αυτονόητα και τα αναμφισβήτητα ιδανικά ενός ολόκληρου λαού… Πολλοί ακόμη οι ήρωες μέσα σε αυτό το εκπληκτικό μυθιστόρημα και, ίσως, να επέλεγα ελαφρά τη καρδία ως πιο μισητό και αντιπαθή τον αλαζόνα, εγωπαθή και σωβινιστή Εμμανουέλ Μιλλέρ που εκκίνησε την όλη διαδικασία της αρπαγής των Μαγεμένων, όμως πολύ αμφιβάλω εάν στο πέρασμα των αιώνων δεν βρισκόταν κάποιος άλλος ή άλλοι επιτήδειοι που θα σκέφτονταν ακριβώς το ίδιο με αυτόν. Άρπαγες και καιροσκόποι, δυστυχώς, υπάρχουν πάντα και παντού και δεν έχουν θρησκεία, φυλή ή εθνικότητα.
          Η Μαίρη Κόντζογλου με το νέο μυθιστόρημά της μας προσφέρει ένα λογοτεχνικό έργο αλησμόνητο, συνδυάζοντας την ατόφια Ιστορία με την συναρπαστική μυθοπλασία, τα πραγματικά γεγονότα με τους θρύλους, τα διαχρονικά πανανθρώπινα μηνύματα της ελευθερίας, της αδελφοσύνης, της ανθρωπιάς, του έρωτα, της τέχνης και της αδελφικής φιλίας σε αντίθεση με την, συχνά επικρατούσα, παράλογη λογική, την φιλοχρηματία, τον οπορτουνισμό, την εκδίκηση, τον υπέρμετρο εγωισμό, την αδιαλλαξία, την αδιαφορία και τη δειλία. «Οι Μαγεμένες» θα σας συναρπάσουν, θα σας συγκλονίσουν, θα σας μάθουν γνωστές και άγνωστες πτυχές της Ιστορίας μας που πρέπει να γνωρίζουμε, θα σας μαγέψουν και θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό σας. Πολλά και θερμά συγχαρητήρια στην αγαπητή κ. Κόντζογλου για ακόμη μία φορά και σας προτείνω να το διαβάσετε, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Θεσσαλονίκη, στα βάθη των αιώνων: Μια βασίλισσα ερωτευµένη παράφορα µε τον Μεγαλέξανδρο τρέχει µες στη νύχτα να συναντήσει τον εραστή της. Τα µάγια του απατηµένου συζύγου της όµως θα µαρµαρώσουν αυτή και τη συνοδεία της. Οι µορφές τους θα µείνουν για πάντα στη Στοά των Ειδώλων.
Περίπου χίλια οχτακόσια χρόνια αργότερα, στην ίδια πόλη, που οι κάτοικοί της λατρεύουν τρεις θεούς και µιλάνε αµέτρητες γλώσσες, ο παλαιογράφος Εµµανουέλ Μιλλέρ επιχειρεί, µε τη συγκατάθεση του Σουλτάνου, να ξεριζώσει το αρχαίο µνηµείο των «Μαγεµένων» και να τις πάει στη Γαλλία, να κοσµήσουν τα ανάκτορα και τα σπίτια των ευγενών.
Στην προσπάθειά του όµως αυτή, θα βρεθεί αντιµέτωπος µε µια χούφτα ξεχωριστούς ανθρώπους: Τη Χάννα και τον Νικόλα, δυο ερωτευµένα παιδιά, που αγωνίζονται για τη µαταίωση της αρπαγής του µνηµείου, ενώ παλεύουν για το δικαίωµά τους στην αγάπη. Τον γλύπτη Αλέξανδρο ∆ηµητριάδη, που εµπνέεται από τους νεαρούς του φίλους, και ρίχνεται στη µάχη µε αυτοθυσία. Και τον Νταβίντ εφέντη, τον αρχαιολάτρη Εβραίο, που δίνει τον δικό του αγώνα ενάντια στην εποχή, τη φυλή του και την κοινωνία, προσπαθώντας να κρατήσει κοντά τους τις «Μαγεµένες» και να αποτρέψει την επανάληψη µελλοντικών διωγµών.
Μια σαγηνευτική ιστορία, βασισµένη σε αληθινά γεγονότα, που σκαλίζεται µε έρωτα και αίµα στα βυζαντινά τείχη, στα υγρά λιθόστρωτα, στις συναγωγές, στα παζάρια και στα γεµάτα θρύλους και ατµούς χαµάµ της Σαλονίκης.»

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου υπάρχει τυπωμένο QR code που, με μοναδικό εργαλείο ένα tablet ή ένα smartphone, δίνει στον αναγνώστη τη δυνατότητα να βρει πλούσιο υλικό για τις Μαγεμένες και τη Θεσσαλονίκη εκείνης της εποχής.


Πατήστε ΕΔΩ για να δείτε πλούσιο πραγματολογικό υλικό για το ιστορικό υπόβαθρο της αφήγησης, πληροφορίες για τις εκδηλώσεις της συγγραφέα και άλλα νέα για το βιβλίο.

Κυριακή 25 Ιουνίου 2017

«ΕΝΑ ΔΡΑΜΙ ΔΥΝΑΜΗΣ», του Γεωργίου Τζιτζικάκη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΕΝΑ ΔΡΑΜΙ ΔΥΝΑΜΗΣ», του Γεωργίου Τζιτζικάκη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Ωκεανίδα
Σελίδες: 440
Τιμή: 14 €

          Η πρώτη μου γνωριμία με τον χαρισματικό Γεώργιο Τζιτζικάκη έγινε διά ζώσης σε μία παρουσίαση του προηγούμενου, εκπληκτικού βιβλίου του με τον αξέχαστο τίτλο «Τ’ Αηδονιού Το Δάκρυ» και κατόπιν τον γνώρισα και μέσα από το συγγραφικό του έργο. Το προαναφερθέν βιβλίο του με εξέπληξε, καθώς είχα πολλά χρόνια να διαβάσω ένα τόσο συναρπαστικό μυθιστόρημα το οποίο να έχει συγγράψει ένας τόσο νέος συγγραφέας. Τελειώνοντας, όμως, πρόσφατα και το τελευταίο μυθιστόρημά του από τις εκδόσεις Ωκεανίδα με τίτλο «Ένα Δράμι Δύναμης» πραγματικά εντυπωσιάστηκα! Από το εξώφυλλο ακόμα, για την σημασία του οποίου αναρωτιόμουν πριν την ανάγνωσή του, αλλά μετά από αυτήν θεώρησα ως το πιο ταιριαστό, έως την εκπληκτική, δυνατή και ασυνήθιστη για τα ελληνικά δεδομένα υπόθεσή του. Δεν γνωρίζω πόσα "δράμια δύναμης" κατέχει ο αγαπητός συγγραφέας σαν χαρακτήρας, όμως, αυτό για το οποίο μπορώ να σας βεβαιώσω είναι πως διαθέτει πολλά "δράμια συγγραφικού ταλέντου", το οποίο του επέτρεψε να μας προσφέρει ένα τόσο διαφορετικό σε θέμα και συγγραφικό στυλ βιβλίο από το προηγούμενό του, ενώ είμαι βέβαιη πως έχει ακόμα να μας προσφέρει πολλά ακόμα αξιόλογα έργα.
          Όσοι έχετε διαβάσει την αλησμόνητη περιπέτεια των Αηδονάκηδων στο προηγούμενο βιβλίο του συγγραφέα μην κάνετε το λάθος να περιμένετε κάτι παρόμοιο από το νέο του μυθιστόρημα και όσοι δεν έχετε διαβάσει ακόμα το παραπάνω μυθιστόρημα μην παρασυρθείτε και θεωρήσετε πως αυτό εδώ είναι το σύνηθες ύφος και η θεματολογία με τα οποία ο αγαπητός Γεώργιος Τζιτζικάκης μας παρασύρει σε αναγνωστικά ταξίδια. Το «Ένα Δράμι Δύναμης» είναι ένα βιβλίο συγκλονιστικό, σκληρό και βίαιο από τη φύση του, γι’ αυτό και αλησμόνητο, το οποίο θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει πως πραγματεύεται τις ημέρες και τα έργα ενός μπράβου της νύχτας, ενός "φουσκωτού", ενός ανθρώπου κατά πάσα πιθανότητα ασυνείδητου, με εγκληματικές τάσεις και απόντες ηθικούς φραγμούς…. Είναι, όμως, πράγματι έτσι ή κάποιες φορές η επιφάνεια, το "περίβλημα" κρύβει κάποιον άλλο χαρακτήρα, λιγότερο βίαιο, περισσότερο ευσυνείδητο και ίσως πιο ευαίσθητο από όσο θα μπορούσαμε ποτέ να υποθέσουμε; Μήπως μια δίμετρη "πολυκατοικία" χτισμένη με σιδερένιους μύες, μια "αρκούδα", ένα "μοσχάρι (beef)" της νύχτας, ένας "γορίλας" συνηθισμένος στο αίμα και το έγκλημα μπορεί κάτω από αυτό το αδιαπέραστο περίβλημα να κρύβει ένα μικρό σκαντζοχοιράκι με κοφτερά αγκάθια στην επιφάνειά του αλλά με ένα μαλακό και ευαίσθητο σώμα καλά θωρακισμένο από κάτω;    
          Ο συγγραφέας μας παρασύρει σε ένα ταξίδι στα "άδυτα των αδύτων" της σκοτεινής και επικίνδυνης νύχτας της σύγχρονης, "πληγωμένης" από την κρίση Αθήνας όπου ανθεί το έγκλημα, η πορνεία, η διακίνηση ναρκωτικών, οι πληρωμένοι αστυνομικοί και τα αιματηρά ξεκαθαρίσματα λογαριασμών μεταξύ των ελλήνων και ξένων νονών της νύχτας, οι οποίοι δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να γίνουν "κεφάλια" στη θέση των προηγουμένων. Με ξεναγό τον δίμετρο μπράβο με το παρατσούκλι Νο (από το No Talk), ή αλλιώς Στίβι, από την Καστοριά, μπαίνουμε στον αμαρτωλό κόσμο της νύχτας της πρωτεύουσας όπου άτομα λιγότερο ή περισσότερο επικίνδυνα αγωνίζονται να επιβιώσουν, να επικρατήσουν, να πλουτίσουν ή να βγάλουν μία ακόμη νύχτα μέσα σε ένα σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα που έχει τους δικούς του νόμους, αυτούς του αίματος και της βίας. Με γλώσσα και ορολογία που θα χρησιμοποιούσε πράγματι ένας άνθρωπος ζυμωμένος μέσα στη νύχτα, χωρίς σεμνοτυφίες και περιττές ή παράταιρες ωραιοποιήσεις, ο Γεώργιος Τζιτζικάκης μας μιλά για τους "σεβινιέ", τα "δέντρα", τους "ξυλοκόπους", τα "κοκοράκια", τους νταβάδες, τα "σπίρτα", τα "κεφαλόφιδα" και τόσα άλλα ακόμα… Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι οι οποίοι δεν ανήκουν σε καμία κατηγορία, καθώς μπορεί να αναλαμβάνουν την προστασία των νονών της νύχτας και να καθαρίζουν κάθε είδους "βρωμιά" που αυτοί αφήνουν πίσω τους, αλλά εξακολουθούν να κρύβουν βαθιά μέσα τους μια στάλα συνείδησης και κάποια ίχνη εντιμότητας και, κυρίως, δεν έχουν απολύτως τίποτα να χάσουν, άρα πιθανότατα είναι και οι πιο επικίνδυνοι από όλους.
          Στο «Ένα Δράμι Δύναμης» θα συναντήσετε τύπους άκρως επικίνδυνους όπως ο Νερουλάς ή Waterman ή Ανακόντα, τύπους διεφθαρμένους μέχρι το κόκκαλο που δεν τους υποψιάζεται κανείς σαν τον Σάμμυ, τύπους με κιλά μυών αλλά "μυαλό κουκούτσι" σαν τον Ρόκυ, τύπους αδίστακτους σαν τον Ρουμάνο, τύπους που ζητούν εκδίκηση μέσω των παράνομων διόδων του νομικού συστήματος σαν τον Στάθη αλλά και τρυφερές υπάρξεις, σαν την Τζίνα, την Κέλυ και την Χάνεϊ, που αναζητώντας μια καλύτερη μοίρα έπεσαν μέσα στην "λάσπη της νύχτας" και απλά επιβιώνουν πουλώντας και ευτελίζοντας την ίδια τους την ύπαρξη… Ο Γεώργιος Τζιτζικάκης μας αποδεικνύει με αυτό το μυθιστόρημά του ότι κάποιες φορές τα φαινόμενα απατούν και ότι κάποιοι άνθρωποι ανυπεράσπιστοι μπορούν να θωρακίσουν τον εαυτό τους με όλα τα παραπάνω ώστε να επιβιώσουν με κάθε τίμημα, έστω και αν ο δρόμος που επιλέγουν για να πορευτούν δεν είναι ο συνηθισμένος ούτε ο πλέον αποδεκτός. Όμως, όσο και αν αυτή η λάσπη, αυτό το λερό μείγμα αίματος, άσπρης σκόνης ή αλλιώς κοκό, και εγκλήματος που προσκολλάται σταδιακά επάνω τους, κι έχει γίνει ένα με την επιφάνειά τους μολύνοντας και στιγματίζοντάς την, αν κάποιος μπει στον κόπο να ξύσει την επιφανειακή βρωμιά τότε θα εκπλαγεί με τα καθαρά και αμόλυντα σημεία που μπορεί να βρει από κάτω.
           Με καλοστημένη πλοκή, άφθονες ανατροπές, απαραίτητα φλας μπακ, ώστε να γίνουν κατανοητές όλες οι πτυχές του πολυδιάστατου χαρακτήρα του ήρωά του Νο, και αυθεντική μαφιόζικη ατμόσφαιρα που θα ζήλευε ακόμα και ο Μάρτιν Σκορτσέζε, ο συγγραφέας μας παραδίδει μια ιστορία σύγχρονη, συναρπαστική, σκληρή και βίαιη αλλά άκρως αληθοφανή και αρκετά ελπιδοφόρα, η οποία δεν θα αφήσει κανέναν αναγνώστη ασυγκίνητο. Οφείλω πολλά και θερμά συγχαρητήρια στον Γεώργιο Τζιτζικάκη για αυτό το τόσο διαφορετικό και αλησμόνητο βιβλίο του το οποίο θα απολαύσουν όλοι οι λάτρεις της γνήσιας περιπέτειας. Διαβάστε το, Φίλοι μου! 

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ευχή σ’ το δίνω, μη βρεθείς στην ανάγκη των ξένων… Μόνο η μάνα σου και ο πατέρας σου είναι δικοί σου άνθρωποι· κι αν κάνουν κάποτε μια χαζομάρα, βρες το κουράγιο και συγχώρεσέ τους, γιατί οι ξένοι, να το θυμάσαι, οι ξένοι είναι πιο παγωμένοι κι από τους χειρότερους κακούς».
«Καστοριά-Βόλος-Χανιά-Αθήνα, το οδοιπορικό επιβίωσης ενός παιδιού στους δρόμους. Με άλλο όνομα τον φώναζε η μάνα του, η Καλλιόπη, με άλλο τον έμαθε η νύχτα να απαντά. Ο ήρωάς μας θα δώσει τη μεγαλύτερη μάχη του για να κρατήσει ζωντανό το παιδί που κουβαλά κρυμμένο μέσα του. Ποτέ δεν ξέχασε το άδικο που τον στιγμάτισε, και σήμερα, χρόνια μετά, το ίδιο αγρίμι μέσα του ζητά να αναμετρηθεί με την κόλαση για να βρει λύτρωση και ελπίδα για αγάπη. Όταν τα ’χεις χάσει όλα, όταν όση δύναμη κι αν έχεις νιώθεις πως δεν αρκεί, κάνεις κουράγιο, τόσο πολύ κουράγιο, που ούτε κι εσύ ο ίδιος δεν πιστεύεις στις αντοχές σου∙ εκείνες τις στιγμές όμως, μονάχα ένα δράμι δύναμης σου λείπει για να συμπληρώσεις την ισχύ σου, να αντεπιτεθείς και ν’ αλλάξεις ολόκληρη τη ζωή σου. Μονάχα ένα δράμι…»